Süleyman Hilmi Tunahan Osmanlı devleti zamanında Silistire olarak bilinen bugünkü adıyla Bulgaristan ülkesinde Silistire şehrinin bir köyü olan Ferhatlarda doğdu. Babası hoca zade Osman Efendi annesi Hatice Hanımdır.İlk ve Ortaöğrenimini Silistire’de tamamlamış daha sonra medrese tahsili için 1907’de İstanbul’a gelmiştir. Nakşibendî’ye Silsile’i Saadat büyüklerindendir. 33. Ve son halkası olarak sevilenleri tarafından kabul görür. Süleyman Hilmi Tunahan İstanbul’da dünyadan hicretine kadar Kuran-ı Kerim’i öğretebilmek adına sistem geliştirdi ve bu sistemle sürekli çok sayıda öğrenci yetiştirmeye gayret etti. Tunahan’ın medreseleri Cumhuriyet’in koymuş olduğu yasaklardan ve engellerden dolayı faaliyetlerini gizlilik içinde yürüttü. Süleymancılık akımını kesin bir dille reddetmiştir. Vefatından sonra uzun bir dönem faaliyetleri gizlilik içinde yürütülmeye devam edildi.Cumhuriyet devrinde okutmaya talebe bulamamış, ilk önce kendi kızlarını yetiştirmeye başlamış daha sonra talebelerini birer ikişer artırarak derslere devam etmeye çalışmıştır. Kuran dersleri tamamen gizlilik içinde izbe ve soğuk mekânlarda, şehir içi taksi yolculuklarında, tren kompartımanlarında yürütülmüştür. Daha 30 yaşındayken profesör unvanı alan Süleyman Hilmi Tunahan, aynı zamanda hukuk fakültesini yüksek dereceyle bitirmiştir. Çok sayıda Kur’an kursu hocası, vaiz ve müftü yetiştirmiştir ve toplumun hizmetine sunmuştur. Tunahan’ın en önemli eseri Kuran okumayı kısa zamanda öğreten Elif Cüzü’dür. Kendisi kitap yazmaktan çok kitapları yaşayacak ayaklı kitap yetiştirmeyi uygun görmüştür. 1970 yılında dönemin hükümeti tarafından öğrencilerinin oluşturduğu grupların çalışmaları serbest bırakılarak okulları resmen tanınmıştır.Allah rahmet eylesin.
Üstaz Süleyman Hilmi Tunahan
